Nasz świat Mortem

Claudia

Sala powoli wypełniała się gośćmi, co sprawiało, że narastał szum. Claudia rozglądała się ciekawsko, komentowała każdy strój dam dworu i zaproszonych gości w myślach. Czasami nawet się uśmiechała na to, co sobie pomyślała, gdy z zadumy wyrwał ją głos ojca:
- Chcesz coś do picia, Claudio?
Szatynka spojrzała w tamtą stronę, pewnie kelner zaproponował kieliszek wina.
- Nie, dziękuję - odparła lakonicznie i uśmiechnęła się perfekcyjnie, a sługa skłonił się i odszedł.
Szlachcianka wróciła do rozglądania się, czekanie strasznie ją męczyło, jednak nie dała tego po sobie poznać. Po chwili ujrzała mężczyznę, który wyszedł z bocznych drzwi prowadzących do komnat. Wyglądał jak nie z tego świata. Jak nie ze świata bogaczy i królów. Na widok jego stroju Claudia uniosła dłoń odzianą w jedwabną rękawiczkę do ust i zachichotała złośliwie. Jej ojciec zaś przerwał rozmowę z jakimś ważnym szlachcicem i uśmiechnął sie serdecznie do nowo przybyłego.
- Ah, pan Tentent! - powiedział rozkładając ręce jednak szybko splótł je ze sobą na dość dużym brzuchu. - Nareszcie pan dotarł. Spodziewałem się, że służba da panu lepszy stój, cóż, ostatnio strasznie się lenią. - Klasnął cicho w dłonie. - Widać jest pan po trudach podróży. Profesor, a mój dobry przyjaciel, uprzedzał, że po odejściu z Uniwersytetu zajął się pan pracą w straży miejskiej.
Claudia odchrząknęła niby nieznacząco, jednak pan von Astimel spojrzał na nią, a sztuczny uśmiech na jego ustach zaraz się powiększył.
- To jest właśnie moja córka, Claudia Latica. Przywitaj się z panem, kochanie. Od dzisiaj będzie Cię uczył.
Dziewczyna skinęła na ojca dziękując mu za przedstawienie po czym chwyciła swą suknię w obie dłonie, podniosła ją delikatnie do góry i dygnęła z gracją.
- Miło pana poznać, pani Tentent - rzekła grzecznie, choć wcale jej miło nie było. Spojrzała po chwili na niego zimno swymi błękitnymi oczyma, a grzywka czarnych włosów, które elegancko były podpięte poruszyła się przy ruchu głowy.

Claudia

Gdy jej ojciec rozmawiał z osobliwym nauczycielem dziewczyna przyglądała mu się uważnie. Uznała, że jest brzydki, jednak przepięknie wyglądałby w krwi. Swojej własnej krwi. Gdy tatuś odszedł dygnęła delikatnie, by go pożegnać po czym znów przeniosła swoje jasne oczy na mężczyznę. Liczyła, że pomimo stroju i widocznego braku manier umie się zachować i chociaż poprosi ją do tańca. Uczta wszak była za niedługo, ale jeden taniec nie zająłby dużo czasu. On jednak ją minął i podszedł do stołu. Prostak, ot co! Ta jednak postanowiła zachować fason. Założyła maskę uśmiechu po czym odwróciła się na pięcie i podeszła z gracją do Logana.
- O nalanie alkoholu chyba pan powinien poprosić lokaja - powiedziała grzecznym tonem, jednak jej słowa były do głębi przesycone złośliwą uwagą na temat jego braku manier i niewiedzy o zachowaniu.

Claudia

Dziewczyna uniosła brwi splatając przed sobą ręce, gdyż nadal obowiązywały ją dobre maniery, nawet podczas zwykłego stania. Zlustrowała go wzrokiem, co było dość prostackie, jednak od razu wyczuła, że ten mężczyzna nie jest jak inni z dworu i z nim grzecznościowe gierki raczej nie przejdą. Odchrząknęła w swój charakterystyczny sposób po czym wzięła trochę powietrza i rzekła:
- Praca służby nie ma ubliżać, proszę pana. To wyraz najgłębszego szacunku, a po za tym... Odbiera pan mojemu lokajowi pracę przez swą cholerną grzeczność - powiedziała lodowato na jednym wydechu spuszczając ręce. - A co do zapachu... Niech pan mi wierzy, że czułam gorsze. Nie będzie mi nawet straszny taniec z panem o ile nauczycielowi - Tu dygnęła kpiąco. - wypada tańczyć uczennicą.
Znów go zmierzyła wzrokiem.
- Jednakże... Jeśli mam być szczera, na dworze wypada nosić bardziej... przystępne ubranie. Jeśli duma nie pozwoli panu skorzystać z pomocy lokaja, ja chętnie, jako de facto gospodyni, wskażę panu i łazienkę oraz dam czyste ubranie, choć ujmie mi to prestiżu. Nie wypada bowiem, by szlachcianka służyła... Jakby nie patrzeć jest pan moim sługą, podlega pan memu ojcu.

Claudia

Przysłuchiwała się mu marszcząc brwi jak by każda szanująca się dama zrobiła. Jej dłonie zacisnęły się w pięści, z kształtnych ust zrobiła się kreska.
- Niech pan sobie nie pozwala mówić do mnie "dziewczynko" - burknęła z iście obrażonym tonem. - A po za tym nie zaprosił mnie pan do tańca, więc proszę nie mieć czelności mówić mi, dlaczego pan tego nie zrobił.
Westchnęła ciężko uspokajając się trochę. Spojrzała na jego ręce ukradkiem. Rzeczywiście nie miał jednej dłoni. Claudia nie mogła powstrzymać tabunu myśli, które były wyobrażeniami z jakim bólem dłoń odrywała się od nadgarstka. Przygryzła dolną wargę jedynie po czym uśmiechnęła się sztucznie.
- To zaskakujące - powiedziała w końcu. - Rozmawiam z panem zaledwie kilkanaście minut, a już mogłam spostrzec, że uczyć mnie będzie podróżnik nie znający manier, zbyt dumny, by mu służono oraz ktoś, kto nie potrafi się nawet ubrać. Cóż, mam nadzieję, że pański umysł wybroni wszystkie pana... niewątpliwie znaczące wady.
I powiedziałaby coś jeszcze, ale właśnie jeden z kamerdynerów zadzwonił na wieczerze.

Claudia

Dziewczyna prychnęła tylko cicho nie zaszczycając go już swoim głosem po czym ruszyła w stronę sali, gdzie stał przepotężny, długi stół. Na końcu jego, na honorowym miejscu siedział ojciec dziewczyny, po jego prawej stronie było wolne miejsce, przeznaczone właśnie dla niej. Zaś po jej prawicy miał zasiąść jej nowy nauczyciel. chciała zostawił go w tyle, więc pospiesznie, aczkolwiek z gracją zasiadła za stołem. Nie wyobrażała sobie czegoś takiego, żeby taki obdartuch jadł z nią przy jednym stole. Jeśli jej ojczulek nie zwróci jej uwagi, to sama to zrobi. Tylko dla własnej satysfakcji. Jego smród i widok nie był jej wadzący. Przecież czuła już zapach zgniłej krwi, rozkładającego się ludzkiego mięsa, a nawet wymiotów połączonych z kawałkami niestrawionego, właśnie ludzkiego, mięsa. Uśmiechnęła się do tatusia, ten do niej po czym usiadła obserwując Logana z daleka z lekkim, kpiącym uśmiechem.

Claudia

Nagle usłyszała huk i odruchowo spojrzała w tamtą stronę podobnie jak reszta gości. Na ziemi leżał rozwalony jak długi jej nauczyciel. Claudia zmrużyła oczy, gdy po sali rozległo się jednogłośne "Ohh!", głównie zebranych na sali kobiet. Przez czarny od czarnych i piekielnych myśli umysł sadystki przewlokły się wyzwiska na temat zachowania mężczyzny, jednak nie dał tego po sobie poznać. Co skłoniło jej ojca do zaproszenia tego obdartusa pośród tak wyrafinowanych ludzi jakimi są ich znajomi?! Co w ogóle się stało, że ktoś taki miał czelność się tu pojawić? W normalnych okolicznościach wyśmiałaby go, nabijała się z takiego upokorzenia, jednak zważywszy na fakt, że był to jej de facto nauczyciel, o czym większość zgromadzonych już pewnie wiedziała, musiała się również trochę wstydzić. Jak ktoś taki ma będzie miał czelność ją uczyć... Naraz w jej umyśle stanęło pewne postanowienie - pomoże mu. Zrobi z niego szlachcica! Przecież jest wielkim uczonym, na pewno poradzi sobie z manierami.
- Służba! - krzyknęła zanim jej ojciec zdążył to zrobić. - Proszę pomóc panu Tententowi wstać i doprowadzić się w rezydenckiej łazience do ładu. - Wstała z gracją, a wszyscy spojrzeli w jej stronę. - My zaś sobie nie przeszkadzajmy w ucztowaniu. Ten bal jest bowiem na cześć kupienia przez mego zacnego ojca nowej wioski. Nie pozwólmy, by taka okazja została zmarnowana przez jeden, malutki incydencik. - Przemowę zakończyła idealnym uśmiechem, wszyscy zaś wznieśli kieliszki z białym winem, a tata dziewczyny skinął na nią usatysfakcjonowany. Ta usiadła spoglądając kątem oka na Logana. Miała nadzieję, że zauważy jej spojrzenie oraz je zrozumie. Chciała, by dał się grzecznie odprowadzić do łazienki, by ona miała czas się wymknąć i do niego dołączyć.

Claudia Latica

Dziewczyna obserwowała go dyskretnie aż do jego wyprowadzenia. Krew - jak on cudownie w niej wyglądał. Po ciele szlachcianki przebiegł przyjemny, podniecający dreszcz na jej widok, że zaraz zapragnęła zobaczyć Logana poranionego. Opanowała się jednak szybko i zabrała za pieczeń, która po chwili pojawiła się na jej talerzu. Gdy skończyła, a starała zrobić to dość szybko, przeprosiła gości i wyszła kierując się do najbliższej łazienki, gdzie lokaje zabrali Logana. Drzwi były zamknięte, pewnie był jeszcze w środku. On, albo ktoś inny. Zapukała.