Nasz świat Mortem

Miśka

- Dobrze, wierzę Ci.
Położyła się na hamaku bokiem, przodem do niego. Wpatrywała się w niego przez dłuższą chwilę po czym rzekła nie tracąc przyjacielskiego wyrazu twarzy:
- Chyba sie stałeś nieco potulny, co ifrytku? Czyżbym Cię... ugłaskała?

Miśka

- Polubiłeś? - powiedziała jakby kpiąco. - A to ciekawe, o wasza ifrytowość. Kto widać Cię ugłaskał... I nawet nie potrzebowałam do tego smyczy.

Miśka

- Czemu aż tak się martwisz? - spytała, uśmiech z jej twarzy znikł, a głos przybrał poważnego, acz ciekawskiego tonu. - Ciągle we wszystkim wyczuwasz zagrożenie. Czemu tak Ci zależy na mnie?

Miśka

- Nie o to mi chodzi. Dlaczego chcesz bronić właśnie MNIE? Jakoś wcześnie nie zależało Ci na moim bezpieczeństwie. Myślałam, że chciałbyś mieć "normalniejszego" właściciela...

Miśka

- Pilnuj Cienia, jego dziewczyny, lisa i oczywiście lampy. Rozkazy jak zwykle - powiedziała dość oschle po czym przewróciła sie na drugi bok.
- Dobranoc - burknęła przez ramię i starała się zasnąć.

Miśka

- Na przykład Twoje gadulstwo! - burknęła wrednym tonem jednak na jej ustach był szeroki, łagodny uśmiech.

Miśka

Dziewczyna spała do zenitu. Była bardzo zmęczona po ostatniej nocy, a hamak wydał jej się bardzo wygodne. Obudziło ją dopiero jakieś mokre uczucie na ustach.
- Naaaar... Nie całuj mnie... - jęknęła nawet nie otwierając oczu. Coś jednak uporczywie lizało jej niedospane powieki, policzki i usta. - Naaar! Ty zboczuchu mały! Zostaw mnie! Nie przy ludziach! - powiedziała po chwili śmiejąc się wesoło. Po chwili otworzyła oczy i ujrzała Lisiriusa, który siedział jej na piersiach i patrzył na nią lekko zdziwionym wzrokiem.
- A, to tylko ty, mały - rzekła dziewczyna po czym ziewnęła i pogłaskała zwierzątko.

Miśka

Dziewczyna przeniosła wzrok na ifryta, jednak nie odwdzięczyła się uśmiechem.
- Tak, tak. "Dla mnie" - powiedziała tylko zaspana zganiając liska z piersi i ziewając po czym usiadła spuszczając nogi. - Widzę, że ktoś ma tutaj bardzo dobry humor. Coś stało się ciekawe w nocy, hm?...