Nasz świat Mortem

Nar

- Jeśli wypowiadasz życzenia w okolicach lampy, to muszę je wykonać. - Jego czerwone policzki stały się jeszcze bardziej krwiste, kiedy usłyszał, że się o niego troszczy.
- Naprawdę, się o mnie martwiłaś? - Spojrzał prosto w jej oczy
- Miło mi to słyszeć.

Nar

- Uznałem, że powinienem Cie uratować. Po prostu chciałem. - Wciąż lekko zawstydzony.
- Poza tym trochę Cie polubiłem. Jesteś dla mnie milsza niż poprzedni właściciele. - Uśmiechnął się do niej lekko.

Nar

- Nie chciałbym, aby stała Ci się krzywda. - Powiedział ciepło i stanął obok niej.
- Może zbudujemy obóz. Z materiały zmontuje Ci mały śpiwór, rozpalę ognisko i będę czuwał. - Uśmiechnął się do niej.
- Pewnie jesteś zmęczony po tym wszystkim Ario.

Nar

- Ty decydujesz Ario. - Powiedział składając ręce na piersi.
- Ja Ci zaproponowałem moje rozwiązanie, ale w razie czego obronie Cię w tej karczmie. - Sięgnął do kieszeni.
- Poza tym znalazłem jakieś 50 złotych monet.

Nar

Rozejrzał się dookoła.
- Zrobię Ci hamak. - Spojrzał na liście okolicznych drzew.
- Duże liście i liany. - Aratorna. - Z lian zrobię liny a z liści resztę. - Podszedł do rośliny.
- Będzie dobrze.

Naruś majsteruś

- Spokojnie - Powiedział ciągnąć wielką lianę zwisającą z drzewa, które było jakieś 8 razy większe od niego. Po chwili liana, pościła a Nar razem z nią poleciał na ziemie.
- Już kończę. - Spojrzał na nią z głupim uśmiechem. Zawiązał lianę wokół dwóch drzew, a potem położył na niej liść, przytwierdzając go do lian.
- Gotowe.

Nar

- Gwarantuje, że nie. - Pociągnął za linkę od hamaku.
- Będzie się trzymało. A ja posiedzę tu obok. - Wskazał palcem na skałę, jakięs 5 metrów od niej - I będę pilnował całą noc.

Nar

- Dobrze to usiądę tu obok Ciebie na ziemi. Nic Ci się nie stanie. - Uśmiechnął się przyjacielsko.
- Zadbam, abyś była bezpieczna.