Nasz świat Mortem

Miśka

- Nie mieszkam w chatce - rzekła zimno uprzednio parsknąwszy z dezaprobatą. - A po za tym... Nie boję się Ciebie ale zaprosić demona do domu się nie odważę.
Tutaj zaśmiała się cicho. Zrobiła kilka kroków w jej stronę po czym zatrzymała się obok demonicy.
- Miło było Cię poznać. Może kiedyś się zobaczymy... - rzuciła ironicznym tonem i nie tracąc uśmieszku z twarzy ruszyła w stronę miasta.

Miśka

Jasne brwi łuczniczki zbliżyły się do siebie. Sama ich właścicielka westchnęła ciężko wciągając powietrze przez nos, a wypuszczając jego energicznie znacznie dużą część przez wąskie usta. Spojrzała kątem oka poirytowana na demonicę przystając na chwilkę.
- Czego Ty w ogóle ode mnie chcesz, dziwaczko? - rzuciła zimno.

Disgor


  Nad ich głowami przeleciał cień smoka i zrobiło się gorąco. Najdziwniejszy był jednak topór wbity styliskiem w ziemię Nie sama broń była dziwna, ale to że jakby hamowała "smoka", mimo braku połączenia.
  Nagle z nieba spadł wielki latawiec wyglądający jak ptak, tylko był ogromny. Wyróżniało się w nim dwa elementy. Pierwszym był czerwony kamień, zdecydowanie magiczny i podgrzewający powietrze. Dla człowieka byłoby to bardzo nieprzyjemne, ale wielkolud, który się najwyraźniej leciał tym "czymś", to nie interesowało.
  -Ja ich chyba zabiję. Tak. Na pewno. Zabiję ich.- pomrukiwał sobie pod nosem, jednak głośno- Pozabijam ich za to.- Wiedział, że to TA maszyna, czyli płótno naciągnięte na drewnianym szkielecie, który zawierał też miejsce dla pasażera i na magiczny klejnot, podgrzewający powietrze, dzięki któremu to latało.
Przypomniał sobie o toporze, który ma ostrza po dwóch stronach, a na środku są głowy orłów, które łączą broń z "ręką" liną wydobytą  od "jakiegoś pająka". Przyciągną topór do ręki i odwrócił się mamrocząc.
-Naprawdę pozabijam ich...- zauważył dwie kobiety i rozłożył ręce jakby chciał je uściskać, ale przy jego wzroście mogło by to uchodzić za zaproszenie do niedźwiedziego uścisku.
-Oooooo! Witam panie!- wypowiedział z uśmiechem.

Ostatnio edytowany przez NackosVelProrok (2012-08-22 23:46:00)

Ekaterina

Uśmiechnęłam się złośliwie, widząc lekką irytację w oczach dziewczyny. Jako,że jestem demonem, to lubię denerwować, ale czyniłam to także ze zwykłego braku rozrywki na tej obrzydliwej, ludzkiej ziemi. Nagle, stanął przed nami jakiś rosły mężczyzna. Najpierw można było ujrzeć leciutkie zdumienie na mej twarzy, w końcu rzadko kiedy spotyka się człowieka bez jednej kończyny, lecz po chwili zagościł na niej wesoły uśmiech.
-Witaj, ludzka istoto!-zaświergotałam, splatając ręce za plecami. Wolałam na razie nie podchodzić do mężczyzny, tym bardziej,że musiałam troszeczkę odpocząć od kolejnej strzały w mym brzuchu.

Aria

Dziewczyna warknęła marszcząc brwi po czym mocniej naciągnęła cięciwę.
- Coś Ci nie pasuje w moich spodniach, hę?! Dziwaku?! - krzyknęła rozdrażniona.

Disgor


-Tak! To nie spódnica więc tak!- Wiedział, że jest bezpieczny, ale pomyślał, że jak dobrze to rozegra to nie będzie "problemu ze spodniami", ale ta druga to też niebrzydka bestyjka. Prawdopodobnie nie jest całkowicie zdrowa więc może z nią będzie łatwiej. Uśmiechnął się ładniej i powiedział do niej, jak oparła się o drzewo -Możesz pomóc? Ładnym uśmiechem świata nie podbijesz... No, może ty...- W okolicy było dużo krzaków więc o brak łóżka nie obawiał  się.

Ostatnio edytowany przez NackosVelProrok (2012-08-26 17:03:00)

Ekaterina

Zaśmiałam się wesoło, słysząc zdanie dziewczyny, ale nagle śmiech stanął mi w gardle. Dziewczyna strzeliła.
-Michaela, zwariowałaś? To jest człowiek, nie zwierzę!-krzyknęłam, ale nawet nie próbowałam osłonić mężczyzny. Może sam odskoczy? Nie wygląda na zwinnego, ale głowę na karku ma. "Ależ ja jestem ostatnio troskliwa o te delikatne istotki" pomyślałam, obserwując strzałę, lecącą w stronę faceta.

Ostatnio edytowany przez Aloisia (2012-08-27 21:41:32)