Michaela

Od rana chmury zwiastowały deszcz. Słońce prawie w ogóle nie mogła się przez nie przebić tak więc woda nie błyszczała jak zwykle odbijając promienie jasnej gwiazdy. Nad okolicą rzeki również panowała szara aura. To podobało się dziewczynie. Dobrze wiedziała, że taka pogoda odpędza ludzi od spacerów i, że będzie tam sama. Szła spokojnie brzegiem jednak po chwili zatrzymała się i przycupnęła przy wodzie, która jakoś dzisiaj była dziwnie spokojna. Jej błękitne włosy spadały na ramiona delikatnie muskając końcówkami taflę wody, gdy łuczniczka się nad nią pochylała. Powoli ściągnęła z pleców duży bukłak z wodą, a następnie odkręcając go zaczęła nabierać do niego wodę z rzeki.