Nasz świat Mortem

Ekaterina

Westchnęłam ciężko, czując lekkie ukłucie w głowie."Kłamie." stwierdziłam, ale nie okazywałam tego. Wolałam go dopaść w ostatnim momencie, to urocze, gdy ludzie są zakłopotani.
-Z tego co wiem, takie rzeczy trzymają w czyśćcu, ale zwykły śmiertelnik nie wróci już stamtąd, gdy wjedzie do środka-odparłam, splatając ręce na piersi."Czyli wychodzi na to,że będę miała wędrówkę do czyśćca, chyba,że kat zaryzykuje" kolejna myśl przyszła mi do głowy, pod której impulsem, uśmiechnęłam się złośliwie.

Ekaterina

W jednej chwili znów poczułam,że mój Kot materializuje się na moim ramieniu, po czy mruknął mi coś na ucho, a ja uśmiechnęłam się szerzej.
-Skrzynka została sprzedana, za duszę pewnego idioty, to jest człowieka. Znajduje się teraz w Rotanii, w stolicy.-odparłam, gładząc Kota po jego o wiele większej od mojej, głowie.

Ekaterina

Uśmiechnęłam się pobłażliwie.
-Normalnie pewnie bym nie pomogła... Ale muszę nauczyć się od ludzi życia na ziemi. Zgoda.-odparłam, gdy Kot nagle zeskoczył z mojego ramienia i zmienił się w ogromnego kocura. Już miałam usiąść i ruszyć, gdy przypomniałam sobie o mężczyźnie.
-Masz jakiś środek transportu?-zapytałam, przechylając głowę w bok. Jakby co Kot miał duży grzbiet i spokojnie by nas pomieścił.

Ekaterina

O mało nie wybuchnęłam śmiechem, widząc jak mężczyzna uderza się dłonią w czoło, ale opanowałam się.
-Mitwoh, chyba,że chcesz ryzykować utratą głowy i pojechać do Kalii.-odparłam, kładąc łokcie na grzbiet Kocura i podpierając ramionami głowę. Osobiście wolałabym ryzyko i Kalię, ale w końcu mam teraz na barku jeszcze człowieka, który ma jako tako swoje zdanie.

Ekaterina

Uśmiechnęłam się pobłażliwie, nie zdradzając,że topór jest moim zdaniem raczej zbędny. Tym bardziej,że wolałam nie wzniecać bójki, nie w stolicy. Wskoczyłam zwinnie na Kota, spoglądając kątem oka na mężczyznę.
-Siadaj.-ponagliłam. W sumie, to nie jestem pewna, dlaczego mi się tak spieszyło. Z jednej strony, wolałam nie pakować się w sprawy piekło vs. niebo, a z drugiej, to właśnie do nich ciągnęło mnie najbardziej. Eh, taki fart.