Nasz świat Mortem

Nar

- Dziękuje. Jesteś wspaniałomyślna. - Powiedział wracając do jedzenia.

- Tak pobawcie się jedząc, a Nar niech gnije w lampie. - Pomyślał ifryt, siedząc w przedmiocie.
- Jeszcze się poprzytulajcie i każcie mi tu siedzieć dłużej. - Lampa cisnęła go niemiłosiernie. - Po co mówiłem, że lubię siedzieć w lampie.

Nar

- Spokojnie. On nic by nie usłyszał. Postarałem się. - Powiedział spokojnie.
- Ale to glupota, chyba, ze masz jakiś plan, o którym nie wiem. - Kontynuował. - I przestań tym trząś bo zaraz oszaleje!. - Skwitował.

Nariuś-złodziejuś

- Wątpię, żeby udało mi się tu znaleźć coś cennego, ale dobrze. Postaram się nie rzucić w oczy. - Wyszedł z lampy. Rozejrzał się spokojnie dookoła.
- Zacznę tam. - Wskazał na okoliczny dom, z którego nie dobywało się żadne światło. Już ruszył w jego stronę, kiedy nagle zatrzymał się.
- Gdzie i kiedy się spotkamy?

Nar

- Czyli mam spać w jakiejś szopie z koniem... Dobra niech będzie. - Powiedział skradając się powoli w stronę domu. - Jakoś Cie znajdę.

Zastałą go w trakcie jedzenia, kiedy z dzika już prawie nic nie zostało.
- Erm... No wiesz... Na imię mam Kartowershien...  Nienawidzę go. Prawie nikt nie umie go wymóić. - Zaczerwienił się juz całkiem.

Nar

Nar podszedł do okna mieszkania. W środku było ciemno, jednak wystrój wyglądał dość bogato. Spojrzał na okno. Było słabe. Złapał je lekko i podgrzał zawiasy. Łatwo się otwarło. W środku nie było nikogo. Wszedł cicho, szukając czegoś cennego.

Chłopak dalej miał policzki oblane rumieńcem.
- To dość blisko. Szybko dojdziemy. Chodź.

Nar

Ifryt chodził po domu szukając. Znalazł 50 złotych monet. Uznał, ze nic więcej już mu się nie uda odnaleźć. Wrócił do okna i wyszedł, kierując się dalej.

Chłopak podrapał się po karku.
- Wiesz jest jeszcze jeden problem problem... Mam tylko jedno małe łóżko. Ale to chyba i tak lepiej niż gwałt w karczmie.

Nar

Podszedł do drugiego domu i spojrzał przez szybę. Byli tam ludzie. Skradał się dalej. Mały domek z podwórzem i stajnią.

-Nie dałaś mi dokończyć. - Wypiszczał chłopiec. - Ja mam zamiar spać na ziemi na kocu. Łóżko zostawię Tobie. - Chłopak nieźle wystraszył się Miśki. Jednak po chwili jakby nabrał odwagi i lekko ją odepchnął.
- Chyba, że zrobisz dla mnie trochę miejsca.

Nar

Ifryt zajrzał przez okno. W środku byłą Aria i ten chłopak. Stanął tak aby go nie widzieli i słuchał.

- Tak tylko powiedziałem. - Wrócił do swojej uległości.
- Ide poszukać tego koca. Gdzieś tu w safie powinien być.