Nasz świat Mortem

Sunako przemierzała targ z kapturem na głowie.Nie chciała by ktokolwiek zobaczył jak jest ubrana, albo zrozumiał że jest wampirem.Alev spokojnie kroczył obok niej.Uśmiechała się do niego ukradkiem.Nagle jej oczom ukazał się piękny statek.Wzruszyła ramionami.
-Statek, jak statek!Mnóstwo ich tu...-pomyślała idąc w stronę targu.

Rozglądała się za nową ofiarą.Za kims naiwnym...Nawet nie zauważyła że ktoś za nią idzie.Zauważyła młodego złotowłosego rycerza.
-Idealny-pomyślała z uśmiechem.
-Alev, wiesz co masz robić.-szepnęła do wilka, który podbiegł do rycerza i zaczął szarpać go za płaszcz.Teraz czas na Sunako.
-Alev, przestań!-zawołała biegnąc za nim.Zatrzymała się obok złotowłosego chłopaka.
-Przepraszam za niego panie...On mnie nigdy nie słucha-skłamała zdejmując płaszcz.

Po dłuższej chwili chłopak zaprosił ją na spacer.Udało jej się!Teraz tylko trzeba znaleźć miejsce gdzie będą sami.W końcu znalazła jakiś ciemny zaułek.Rycerz zbliżył swoje usta do jej ust jakby chciał ją pocałować.Zatopiła swoje kły w jego szyi.
Po chwili leżał na ziemi martwy.Sunako uśmiechnęła się z tryumfem nie zważając na to że krew spływa jej po brodzie.

Odwróciła się przerażona.Po chwili wyciągnęła miecz.
-Możesz zapomnieć!-odpowiedziała i zaczęła uciekać.

Stanęła jak wryta.
-Nie ośmielisz się.-powiedziała-Jestem szlachcianka.
Powiedziawszy to zaczęła uciekać w przeciwna strone.

Spojrzała na niego swoimi spokojnymi szkarłatnymi oczami.Odrzuciła do tyłu kosmyk czarnych włosów.Przyjrzała się mężczyźnie.Taka drobna wampirzyca jak ona nie miała z nim żadnych szans.
"Alevie, proszę, pomóż mi!", myślała przerażona.Po krótkiej chwili zjawił się biały wilk rzucając się na rosłego mężczyznę.Sunako wykorzystała okazję i zaczęła biec najszybciej jak tylko mogła.Po chwili dobiegł do niej jej ukochany przyjaciel Alev.Co chwilę oglądała się, sprawdzając czy nie ma za nią mężczyzny.Wybiegła z portu i biegła prosto na dziką plażę.W długiej i ciężkiej sukni nie da się biegać.I to jeszcze gdy wilk plątał jej się pod nogami!Przewróciła się na jakimś korzeniu.Nie mogła wyciągnąć nogi.
-No to już po mnie...-szepnęła-On nas złapie i sprzeda.
Sunako która nigdy nie płakała czuła że zaraz się rozpłacze.Nie mogła wyciągnąć swojej nogi, a jakiś mężczyzna chce ją złapać!

-Nie dotykaj mnie diable!- Sunako przeklinała.Pod suknią chowała coś o czym on z pewnością nie wiedział.Wyciągnęła sztylet i wbiła mężczyźnie w udo.Mocowała się przez chwilę z uwięzioną nogą, ale i ją udało się jej uwolnić.Zaczęła biec jeszcze szybciej.Alev był gotów zabić w obronie swojej pani.Myślała że już mu uciekła.